1934 - 1998
سخنان مردی را نقل می کنم که در مراسم تدفین دوستی سخن می گفت
او به تاریخ های حک شده روی سنگ گور اشاره کرد. از تولد... تا مرگ
ابتدا تاریخ تولدش را به خاطرها آورد و از تاریخ بعدی با اشک یاد کرد.
اما گفت آنچه بیش از این دو اهمیت دارد خط فاصله ی میان این دو تاریخ است( 1934 - 1998 )
آن خط فاصله نشان دهنده ی دورانی است که روی زمین زندگی کرده است...
و اکنون تنها کسانی که او را دوست داشتند، می دانند که آن خط کوتاه چقدر می ارزد.
مهم نیست چقدر دارایی داشته باشیم. اتومبیل... خانه... پول نقد...
مهم این است که چطور زندگی کنیم و چقدر دیگران را دوست بداریم
مهم این است که آن خط فاصله را چطور بگذرانیم
پس به این خط طولانی و دشوار فکر کنید... آیا در این مسیر چیزی هست که بخواهید تغییرش دهید؟
چرا که هرگز نمی دانید چه مدت زمان برایتان باقی مانده است تا آن را اصلاح کنید
کاش می توانستیم سرعتمان را کم کنیم تا بفهمیم چه چیزی حقیقی و چه چیزی واقعی است
و سعی کنیم بفهمیم دیگران چه احساسی دارند و دیرتر به خشم بیاییم و بیشتر قدردانی کنیم
اطرافیانمان را دوست بداریم خیلی بیشتر از گذشته. اگر به یکدیگر احترام بگذاریم و به هم بیشتر لبخند بزنیم...
و یادمان باشد که این فاصله بخصوص ممکن است خیلی کوتاه باشد.
در نتیجه، وقتی درباره شما می گویند و اعمال زندگی تان را بازگو می کنند
به نحوه ای که خط فاصله تان را گذرانده اید مباهات خواهید کرد...
برگرفته از سایت « لوزی »
+ از دوست عزیزم ستاره تنهایی که این سایت زیبا رو بهم معرفی کرد، بسیار سپاسگذارم. پیشنهاد می کنم حتما از این سایت بازدید کنید.
----------------------------------------------------------
« نجوایی برای تو »
شور انگیزترین شکوفه ها
در رویای سرکش خورشید
زخم سالیان ما را
در سبدی به وسعت زمان
و به پهنای باورمان
در دشت آسمان خیال
پرواز میدهد.
ستارگان ، چادر شب را
به انتظار تو
در لفافی از مخمل سیاه
پیچانده اند.
و اینک ، تویی
که بر انگاره سیاه شب
سپیده را فریاد میکنی.
ای یار ، ای همیشه سبز
خواب را بیدار کن
که کوچ در انتظار ماست...
سلام
نمی دونم آخرین بار کی بود که اینجا اومدم
ولی خب امشب اتفاقی گذرم از کوچه پس کوچه های این دنیای مجازی به اینجا افتاد.
از این بابت خوشحالم
پست آخر آدمو واقعا به فکر فرو می بره...اینکه واقعا چطور اون خط فاصله رو بگذرونیم...
مرسی
شادزی...